De fugle små

Sang tilføjet d. 7. juli 2021Tekst: Olaf Holst

Tryk her for at tilføje til favoritlisten

De fugle små i skovens vrå,

de lader nu et bryllup stå.

Vi-de-ra-la-la, vi-de-ra-la-la,

vi-de-ra-la-la-la-la.

Den solsort fin har brudelin,

for hun skal være bruden min.

Vi-de-ra-la-la, vi-de-ra-la-la,

vi-de-ra-la-la-la-la.

Den lille lærke gik til kirke,

han kan dejligt synge.

Vi-de-ra-la-la, vi-de-ra-la-la,

vi-de-ra-la-la-la-la.

Og ham gik næst som den og præst

musvitten og en krage.

Vi-de-ra-la-la, vi-de-ra-la-la,

vi-de-ra-la-la-la-la.

Og uglen, den var svigermor,

den tuded’ med i kirkekor.

Vi-de-ra-la-la, vi-de-ra-la-la,

vi-de-ra-la-la-la-la.

Og gæssene de pladrede,

og ænderne de snadrede.

Vi-de-ra-la-la, vi-de-ra-la-la,

vi-de-ra-la-la-la-la.

Og spurven var en tyk madam,

som laved’ dejlig bryllupsmam.

Vi-de-ra-la-la, vi-de-ra-la-la,

vi-de-ra-la-la-la-la.

En påfugl med sin lange svans,

han førte op til brudedans.

Vi-de-ra-la-la, vi-de-ra-la-la,

vi-de-ra-la-la-la-la.

Og viben sang sit “kvit og frit”,

den vittighed er hørt så tit.

Vi-de-ra-la-la, vi-de-ra-la-la,

vi-de-ra-la-la-la-la.

Og droslen sang, som droslen kan,

om kærlighed og kildevand.

Vi-de-ra-la-la, vi-de-ra-la-la,

vi-de-ra-la-la-la-la.